ara sıra kendimize hatırlatmamız gerekenler

T: başlık Bu hayat. Cennet değil. Mükemmel olmak zorunda değilsin

ölüm var ve buralardan göçüp gideceğiz

(bkz: Yavaşlamak) O kadar hızlı yaşıyoruz ki bazen hiçbir şeyi fark etmeden tüketebiliyoruz. Gerçekten tadına varmadan, hissini bilmeden yaşayıp bitiriyoruz. Bu yüzden zaman zaman kendime “yavaşlamalı mıyım?” sorusunu sorarım. Edit: bu konuda beni uyandıran kişi de kıymetli psikiyatr Kemal Sayar’dır.

Ölüm var ve biz her yerden dönülür sanıyoruz

cümlenin sonundaki noktayı virgül yapmaya çalışma.

Tek başınasın

Ölüm var. Baş ucunda.

hayatın sürekli değiştiğini bilmek ve bu değişime ayak uydurmak. düştüğümüzde tekrar kalkmamız gerektiğinin farkında olmak ve daha güçlü olarak geri dönmek. herşeyden önemlisi tecrübenin çok pahalı bir öğretmen olduğunun bilincinde olmak.

Güzel/yakışıklı olduğumuz. Arada ayna karşısına geçip kendimi güzel kızım, güneşim diye seviyorum.